Water is een kostbaar goed. Elke liter die je niet uit de leiding moet laten vloeien, is een liter die je kan sparen. Wij gaan aan de hand van een aantal pompen proberen zo veel mogelijk regenwater en grondwater te benutten. In dit specifieke geval hebben we een hydrofoorpomp die we gaan aansluiten aan een buitenkraan. En de mensen hebben hier een putboring laten doen, zodat we het grondwater kunnen gebruiken. De putboring werd al uitgevoerd door vakmannen in een eerder stadium. De buizen liggen klaar in de tuinberging en moeten nu enkel nog aangesloten worden op een kraan. Op de wand van dit tuinhuis werd nog geen kraantje voorzien. Daarom gaan we die vandaag plaatsen. Eerst bepalen we waar de kraan moet komen. De standaard hoogte voor een buitenkraan is meestal ongeveer 50 tot 60 cm boven het maaiveld. Dat is een comfortabele werkhoogte voor de meeste mensen: niet te laag om te bukken, maar ook niet te hoog dat het in de weg zit. Zorg er voor dat de kraag hoog genoeg staat, ook grote emmers moeten bijvoorbeeld eronder passen. Als je een kraan koopt voor buiten let er dan goed op welke je wil. Want er bestaan verschillende soorten. De meest voorkomende buitenkraan is de standaard muurkraan, vaak gemaakt van messing of chroom. Deze kraan is eenvoudig in gebruik en wordt meestal gebruikt voor het aansluiten van een tuinslang of het vullen van emmers. Je kan ook zoals wij dat doen, kiezen voor een vorstvrije buitenkraan. We hebben een kogelkraan gekozen met hendel. Deze kraan is speciaal ontworpen om bevriezing te voorkomen tijdens koude periodes. Het mechanisme bevindt zich dieper in de muur, waardoor het beschermd is tegen vorst. Zo zorg je ervoor dat het water niet in de kraan blijft staan en het dus niet kan bevriezen. Als het bevroren water in de kraan of het buiswerkt zou blijven staan, dan kan het barsten, want ijs zet uit. Zo ben je zeker dat je ook tijdens de winter nog steeds water uit je buitenkraan kan laten komen zonder eerst het water te laten smelten. Eerst bereid je de wand voor. Teken af waar de kraan moet komen en maak met een gatenzaag die je op je boormachine plaatst een gat in de wand. Maak een gat in de wand. We hebben geluk dat het een houten tuinhuis is. Zo is het relatief gemakkelijk om de gatenzaag door het hout te dringen. Onze gatenzaag is niet lang genoeg om volledig door de wand te zagen. Daarom zullen we aan de binnenzijde van het hout op exact dezelfde hoogte opnieuw een gat maken. Daarvoor meten we grondig. Da’s gelukt ! Bij het monteren van de buitenkraan moet je inderdaad meerdere koppelstukken gebruiken om de leiding goed aan te sluiten. Hierbij wordt vaak gebruikgemaakt van een soort "draad" op de uiteinden van de onderdelen. Wij gebruiken hennepdraad bij het afdichten van de schroefdraadverbindingen bij de koppelstukken. Het is een efficiënte manier om lekken te vermijden. We draaien de koord netjes rond de schroefdraad verbinden en kunnen vervolgens de koppeling maken. Span de de twee onderdelen goed aan. De wandbevstiging is klaar. Zo van die verbindingen zullen we er nog een aantal kunnen doen. Nu volgt het deel wat door de muur naar binnnen zal leiden. Eens we de kraan op het koppelstuk bevestigd hebben, kunnen we het geheel bevestigen aan de wand. Dat ziet er alvast niet verkeerd uit ! Om het water uit de grond te halen hebben we naast de kraan en buizen ook een pomp nodig dat het water uit de grond naar boven kan pompen. Er bestaan tal van pompen, maar wij kiezen voor een klassieke tuinpomp : de hydrofoorpomp. Dit type pomp kan zorgen voor een automatische watervoorziening en drukverhoging. De leiding zit al klaar in het tuinhuis, maar mag wel nog wat ingekort worden. Met een haakse slijper brengen hem op lengte. Nu bevestigen we een koppelstuk op de bestaande buis. We bevestigen hem met lijm geschikt voor kunstofkanalen. Om de pomp en de bestaande buis te koppelen gebruiken we een flexibele ribbelbuis van PVC die drukbestendig is. Ook wel bekend als aanzuigslang die we koppelen met de aanzuigzijde van de pomp. De buis is flexibel en kan zo een goede verbinding maken zonder al te veel gedoe. Onze buis is te lang. We markeren waar de buis ingekort moet worden en halen een stuk weg doormiddel van een haakse slijper. We maken de randen ruw door middel van de haakse slijper zodat de lijm straks nog beter zal hechten. We plaatsen een koppelstuk op de hydrofoorpomp. En bevestigen het opnieuw met hennepdraad. Om het koppelstuk goed aan te draaien gebruiken we een waterpomptang. Deze tang wordt ook wel een griptang, verstelbaretang of multipletang genoemd. Je kan de bek gemakkelijk verstellen, aangepast aan de buismaat die je voor je hebt. De verbinding tussen de boorput en de pomp zit nu volledig goed. Nu moet ook de verbinding naar de kraan nog gemaakt worden. We bereiden de koppeling aan de muur voor. We gebruiken een witte waterleidignsbuis van 20mm die we op maat maken. De volgende koppeling die we nodig hebben is er eentje die de fijne buis van kan koppelen aan de aanzuigslang van 3,5 centimeter. We maken de laatste slang nog op maat en kunnen hem nu vastmaken aan de hydrofoorpomp. Nu zijn de slangen en leidingen aangesloten. Voor we de pomp laten water opzuigen uit de boorput, is het belangrijk eerste de pomp te vullen met water voor we hem inschakelen. Zorg dat hij helemaal vol zit. Het is een cetnrifugaalpomp en ze hebben water nodig om zuigkracht op te bouwen. Zonder water draait de waaier binnen in het toestel in lucht en levert dat geen aanzuiging op. Daarom zal er geen water uit je kraan komen. Quote van kristof is niet zo vlot, ik zou hem er uit halen De pomp zonder water laten draaien, ook wel droog draaien genoemd, zal oververhitting veroorzaken. De waterstroom koelt de motor en interne onderdelen. Bij het opstarten moet de pomp eerst ontluchten. Want ook luchtbellen in de aanzuigleiding zorgen er voor dat er geen stabiele druk is. Dan blijft het systeem draaien en brommen, omdat hij blijft ‘lucht happen’. De pomp buuwt gelijdelijk aan druk op. Het typisch drukbereik is 2 tot 4 bar. Je hebt minimum 2 bar nodig voor kraanwater, 3 is ideaal voor een douche, of om in de tuin te gaan besproeien, en 4 bar mogelijk voor sproei-installaties. Presentatie 2 : Ik heb hier een dompelpomp en dat is een twee in één dompelpomp wat wil zeggen dat je er zowel vuil als proper water mee kan oppompen. Dat is heel gemakkelijk dan heb je maar 1 pomp nodig. Ook de vlotter kan vast gemaakt worden. Als je weinig water op te zuigen hebt. Dan moet je niet zien dat de vlotter om hoog staat. We gaan hier wat water oppompen uit het zwembad omdat het de laatste tijd zo veel geregend heeft. Maar we gaan dat natuurlijk niet verloren laten gaan. Presentatie 1 : We gaan dit water even oppompen enenerzijds om het terras schoon te maken en anderzijds om de moestuin water te geven. Dit kunnen we doen omdat het een chloorvrij bad is. Plaats je de pomp dieper, dan leg je de vlotter te drijven. Het beweegt dan mee met het dalende waterniveau. De vlotter bepaalt eigenlijk of je pomp aan of uit is. Is je vlotter om hoog, dan is je pomp aan, op een bepaald kantelpunt wordt het interne contact gesloten. De pomp schakelt aan en begint dan water weg te pompen. Naarmate het water zakt, zakt de vlotter ook. Op een bepaald laag punt, kantelt de vlotter terug en wordt het contact verbroken, zo wordt de pomp uitgeschakeld. Het ais handig omdat je de pomp niet handmatig aan en uit hoeft te zetten. Het voorkomt ook dat je pomp droog draait bij een te laag water niveau. Plaats je de dompelpomp met vlotter in een ondiep stuk zoals bij ons, dan kan je hem bevestigen op de dompelpomp. Bij het schoonmaken van een houten terras moet je opletten dat je het hout niet beschadigd. De roterende borstel schrobt het terras volledig schoon en zelf hoef je amper iets te doen. Nu nog het losse vuil wegspoelen in klaar ! Twee vliegen in één klap : het zwembadwater is wat gezakt, en het terras is terug schoon. Door een dompelpomp in je regenput te plaatsen kan je ook rechtstreeks water oppompen uit je regenput en gebruiken om de moestuin te bewateren. Zoals je vandaag gezien hebt zijn we op een aantal slimme manieren omgesprongen met water en het heeft ons geen frank gekost. We hebben een dompelpomp gebruikt om ons terras te kuisen, en om onze moestuin water te geven. We hebben een tuinberegeningspomp gebruikt om ons gras water te geven en hier hebben we een buitenkraan aangesloten op een hydrofoorpomp. Allemaal manieren om slim met watermanagement om te gaan. Ik wens jullie ook veel succes bij het behandelen van jullie tuin !